O an “Ya Rabbi ne büyüksün… Hikmetinden sual olunmaz” diye geçirdim içimden... Hatırama bugün de devam ediyorum... Ağrılarım, halsizliğim ve yorgunluğum tavan yapsa da artık emin ellere teslim olmanın rahatlığıyla kendimi biraz iyi hissetmeye başlamıştım. Tebessümle “hoş bulduk” diyerek kendimi tanıttım ve hemen şikâyetlerimi sıraladım. Doktor gülerek “hemen gereğini yapacağız, endişeye gerek yok” diye cevap verdi. Konuşmalarından aramızda bir ülfet oluştu “Nerelisiniz doktor bey” diye sordum. O samimi lisanıyla Vanlı olduğunu söyledi. “Ne güzel” diyerek çantama uzandım. “İsmini hobi olarak yaptığım kaligrafi sanatıyla yazarak kendisine hediye etmek istediğimi söyledim. İsmini söyleyince soy isminin Arvasî olması beni çok mutlu etmişti. O anda ne yapacağımı bilemez hâlde şaşkınlıkla ve hayretle........

© Türkiye