“İyilikten ve merhametten maraz doğar dedikleri konuya enteresan bir örnek hatıra...” Onunla ilk karşılaştığımızda üzerinde uzun bir ceket vardı. Buna ceket de denmez çünkü dizlere kadar iniyor. Kolları bileklerinden iki defa kıvrılmış ve kısaltılmış, omuzları iki taraftan 10’ar cm aşağı sarkmış eski mavi bir ceket. Belli ki birisi vermiş. Ama eski bir şey vermenin de bir adabı var. Zaten sıska ve narin yapılı adamı âdeta ceket boğmuş. Pantolon boru gibi ve paçaları uzun. Gömlek, ceketin içinde kaybolmuş bir adam. Saçları dağınık, yüzü buruşmuş ayakkabıları da kendi numarasından bir iki numara büyük, emanet gibi duruyor. Yine de gülümseyen temiz bir yüz ve pırıltılı gözler... Bana çamaşır, temizlik ve her türlü hizmeti yapabileceğini düşünerek getirdiler. Yemek de yapabileceğini, bulaşık yıkayabileceğini falan........

© Türkiye