Bir çardak altında başlayıp bir ağaç dibinde bitecek çekim hazırlıkları bütün ihtimamıyla devam ediyordu. Seneler sonra ajandalarımı karıştırırken bir köşesine karaladığım manzaralar, yazdığım şeyler bir daha beni o günlere götürdü. Hem hüzünlendim, hem sevindim elimde olmadan. Bunlardan birini aşağıda o günün hatırasına siz kıymetli okuyucu kardeşlerimle paylaşıyorum. Sanat, estetik kıymetinin olduğunu sanmıyorum ama bir döneme şahitlik ettiğinden dolayı mühimsiyorum. Zulmetten uzak bembeyaz, Eğri oturma, doğru yaz Hem de durmadan kış ve yaz… Bu işte olur mu hiç naz? Güller dikenlerle açar. Muhabbet VARSA imân VAR... Durmaz gider yol niceye? Kılavuzdur ol Yüceye, İlham olur her heceye, Işık karanlık geceye. O sevda şafaklara far. İlim VARSA bil imân VAR! Huzur dolu ehemmiyet, Doğru itikattır, elbet, Eğer düzelirse niyet, İşler sağlam olur gayet! Sohbettir yürekteki yâr. İmân VARSA bil her şey........

© Türkiye