"Ey koca şehir İstanbul! İçine düşen her şeyi sindiriyorsun, maşallah reddettiğin bir şey yok! Büyük sabrın var!.."

NASİPLİ AİLE

İlk defa duyduğum bir dedikodu haber üzerine uykularım kaçmıştı. Bu yüzden sabaha doğru erken çıkmıştım evden. Yine neyle karşılaşacağımı bilememe endişesi, beni bütün düşüncelerimle kovarcasına sokağa itmişti. Kendi kendime söyleniyordum: "Ey koca şehir İstanbul! İçine düşen her şeyi sindiriyorsun, maşallah reddettiğin bir şey yok! Büyük sabrın var! Rabbim, her durum ve şartta bize de sabırlı olmak nasip eylesin. Ne kadar caddelerinde dolanmış, parklarında oturmuş, geniş bulvarlarından, dar sokaklarında gezmişim? Hâlâ da müsaade ediyor bizi reddetmiyorsun ey İstanbul!" Bir ecdat sözümüz var: "Tavşan dağa küsmüş, dağın haberi yok!" Nereden icap ettiyse aklıma geldi. Öyle ya İstanbul ne yapsın? İti kopuğu sokaklarını arşınlayabildiği gibi, âlimi, zahidi, evliyası da oralarda mekân tutmuştu. Bizler de tercihlerimizle istediğimiz yere gidebiliyorduk. Yine kafam dopdolu çözülecek problemlerle. Bendeki malumat toplama, öğrenme açlığı........

© Türkiye