Bir taraftan helâlleştiğime şükrederken, diğer taraftan da gidip son bir defa daha yüz yüze görüşemedik diye hayıflandım durdum. İpek gömlek giyemem, Haram lokma yiyemem, Kalbimde yaşayanı, Çekinirim diyemem. *** Gece gündüz aklım fikrim hep onlarla. İki gün sonra tekrar aradım, eve çıkmışsa veya ziyaretçi kabul ediyorlarsa gitmek niyetiyle… Yine kızı telefona çıktı; “Ragıp Amca, babam şimdi ruhunu teslim etti. Şu anda benden başka bilen yok. Biraz ileride annem ve kardeşlerim kendi aralarında sohbet ediyorlar ama henüz öğrenmediler. İkinci olarak siz duydunuz!” deyince başımdan kaynar sular döküldü sandım. Tepemden tırnağıma kadar su içinde kaldım, sırılsıklam terledim, sadece; “İnnâ lillah ve innâ ileyhi râci’ûn” diyebildim. Bir taraftan helâlleştiğime şükrederken, diğer taraftan da gidip son bir defa daha yüz yüze görüşemedik diye hayıflandım durdum. Cenazesi ertesi gün öğle namazını müteakiben Şakirin Camii'nden kaldırıldı. Ailece gittik. Hanım hanımını ve kızlarını teselli etmeye çalıştı. Ben de........

© Türkiye