Tövbe, harâm işledikten sonra, pişmân olup, Allahü teâlâdan korkmak, bir daha yapmamaya azmetmek, karâr vermektir.

Allahü teâlâya âsî olunca, karşı gelince, günâh işleyince, hemen pişmân olmalı, [kalb ile] tevbe ve [dil ile] de istiğfâr etmelidir! Kalbe gelen her sıkıntı ve karartı; tevbe, istiğfâr ve pişmânlık ile ve Allahü teâlâya hâlisâne-muhlisâne sığınarak, yalvararak kolayca giderilebilir. “Tövbe”, harâm işledikten sonra, pişmân olup, Allahü teâlâdan korkmak, bir daha yapmamaya azmetmek, karâr vermektir. “İstiğfâr”, günâhının affını istemek, “Estağfirullah” demektir. “Estağfirullah” demek te, “Allahtan mağfiret diliyorum, günâhlarımı affet Allah’ım” demektir. İstiğfâr etmekle beraber, günâhların affına sebep olan iyilikleri de yapmalıdır. Meselâ Kur'ân-ı kerîm okumalı, sadaka vermeli ve diğer hayır hasenâtta bulunmalı. Harâm işlemeyen Müslümânlara “sâlih” ve “müttekî”; harâm işleyenlere ise, “fâsık” ve “âsî” denir. İttikânın, yani harâmdan kaçmanın sevâbı, farzları yapmanın sevâbından daha........

© Türkiye