Vergi tartışmalarında toplumdaki hemen her kişi ve kesim artan oranlı vergiyi savunmaya yönelir. Denir ki, bu hem adalete daha uygundur hem de devletin daha fazla gelir elde etmesini ve böylece üstlendiği hizmetleri daha iyi yerine getirmesini mümkün kılar. Fakirler de bu hizmetlerden yararlanır. Bu görüş öyle sanıyorum ki dünyanın her yerinde baskındır. Neredeyse hiç itirazla karşılaşmamaktadır. Buna göre bir örnek üzerinden hareket etmek gerekirse yüz bin lira kazanan kişi diyelim ki yüzde 10 vergi ödüyorsa bir milyon kazanan kişi yüzde 40, 50 veya daha fazla vergi ödemelidir. Bu adaletin de bir gereğidir. Bu yaklaşımın sloganı “az kazanandan az çok kazanandan çok” vergi almaktır. Nadiren akla gelmesine ve daha da az dile getirilmesine rağmen bu yaklaşımın bazı mahzurları vardır. Her şeyden önce sabit vergi oranlı bir sistemde de az kazanandan çok kazanana nispetle daha az vergi alınmaktadır. Tersinden bakıldığında sabit vergi sistemi altında da çok kazananlar az kazananlardan daha çok vergi ödemektedir. Bu bir anlamda artan oranlı değil artan miktarlı vergidir. Yukarıdaki örneğe dönecek olursak, ortalama yüzde on vergi alınan bir yerde 100 bin lira kazanan 10 bin lira vergi verirken bir milyon lira kazanan 100 bin lira vergi........

© Türkiye