Dâvud-i Tâî “rahmetullahi aleyh” hazretlerinin vefâtından bir gün önce, bir sevdiği yanına gitti. Gördü ki; başını kerpiçten yastığına koymuş, uyuyor. Başında bekledi. Uyanınca; “Ey Dâvud, dışarıda çok güzel bir hava var. İstersen seni bıraz dışarı çıkarayım” dedi. Ama o, istemedi. O kişi, şaşırıp da sebebini sorunca; “Ömrümde hiç nefsime........

© Türkiye