Sefa Yürükel

Sarayında parıltı,
Sokakta karanlık.
Sen lüksle yıkanırken,
Biz asgariyle bile ıslanamıyoruz.
Senin için jet, helikopter, konvoy var;
Bizim için uzun mesafe, tek bilet,
Ya da yürümek…
Çünkü ayakta durmak bile direniş oldu artık.

Yıkılacaksın saraydaki balon,
Şiştin, şiştin, içi boş kaldın.
Milletin gözünde patlayacaksın.
O balonun içi dolu değil,
Yalnızca yalan gazı.

Sokaklarda artık iş yok,
Ama kuyruk var.
Kira kuyruğu, et kuyruğu, adalet kuyruğu.
Ve her kuyruğun sonu hüsran.
Çünkü halk ekmeği alırken utanıyor,
Sen sarayda yıldızlı menüyle övünüyorsun.

Prekarya dedin mi,
Bir şey anlamazsın sen.
Çünkü hayatın hiç kiralık olmadı.
Senin evin değil, odaların........

© Turkish Forum