Çoğulcu toplumlarda etnik ve dini gruplar, siyasi süreçleri şekillendiren önemli aktörlerdir.

Bu makale, etnik ve dini kimliklerin siyasi iktidar üzerindeki etkisini teorik ve ampirik çerçevede ele alacak, Lübnan ve Hindistan gibi ülkelerdeki örnekler üzerinden kimlik siyaseti dinamiklerini analiz edecektir.

Kimlik siyaseti, bireylerin etnik, dini veya kültürel aidiyetlerine dayanarak siyasi süreçlere katılımını ve bu grupların kolektif haklar için mücadelesini ifade eder (Chandra, 2004).

2.1. Kimlik Siyasetinin Temel Dinamikleri
• Etnik ve Dini Kimlikler: Bireylerin ait oldukları topluluklar üzerinden siyaset yapmaları.
• Grup Dayanışması: Ortak bir kimliğe sahip grupların siyasi haklarını savunma eğilimi.
• Siyasi Temsil: Kimlik temelli partiler ve liderlerin yükselişi.
• Çatışma ve Uzlaşma: Kimlik siyaseti, bazen etnik çatışmalara yol açarken, bazen de kapsayıcı politikaların geliştirilmesine öncülük edebilir (Horowitz, 1985).

Lübnan, dinî grupların siyasi sistemde doğrudan temsile sahip olduğu nadir ülkelerden biridir. 1943’te kabul edilen Ulusal Pakt, farklı mezheplere dayalı bir yönetim sistemini kurumsallaştırmıştır.

3.1. Lübnan’da Mezhepsel Bölünmeler ve Siyasi Dengeler
• Cumhurbaşkanı Maronit Hristiyan, Başbakan Sünni Müslüman, Meclis Başkanı ise Şii Müslüman olmalıdır.
• Parlamentodaki koltuklar, nüfus oranlarına göre mezhepler arasında dağıtılmıştır.

Bu sistem, kısa vadede iç savaşı önlemiş olsa da, uzun vadede siyasi istikrarsızlığı ve mezhepler arası gerilimleri artırmıştır (Salamey, 2009).

3.2. Lübnan İç Savaşı (1975-1990) ve Kimlik........

© Turkish Forum