Dünyada, imparatorluk hegemonyasının gerçek ve kurgusal gücü denilince doğal olarak akla ilk Roma İmparatorluğu gelmektedir. Roma İmparatorluğu'nda M. Ö: 27'de Augustus’un tahta çıkmasıyla başlayan ve M.S. 180'de stoacı filozof imparator olan Marcus Aurelius'un ölümüyle sona eren süreç Roma Barışı (Pax Romana) dönemi olarak bilinir. Bu kavram ise Romalı ünlü stoacı filozof Seneca’nın eserlerinde geçer.

Arnaldo Momigliano: “Romalılar, barışı savaşın yokluğu olarak değil, tüm muhaliflerin yenildiği ve direnme yeteneğini kaybettiği nadir bir durum olarak görüyorlardı” der. “Roma Barışı”na yaygın ifadeyle imparatorluk / hegemonik barışı da (pax imperium) da denilmiştir.

Roma, “Roma barışı” ile kendisine karşı gelişebilecek her türden iktidar alternatiflerine, isyanlarına karşı, kendi imparatorluk sistemini dönemin huzur, güven ve istikrarının sağlanması için “hegemon düzen” olarak sunar. Ve Roma, imparatorluk içinde ve dışında “barbar dünya”ya olarak adlandırdığı odaklara karşı, dönemin Roma iktidarını, hukukunu ve kurallarını adeta uluslararası hukuk ve düzen olarak sunar…Varlığın garantisi ise ancak bu düzene sadakatle mümkündür…

“Roma Barışı”nın anlamını, içeriğini ve gerçeğini ifade eden en yaygın bir diğer kavram ise her iki emperyal güç arasında benzerlik ve devamlılık olduğunu ifade eden “Amerikan Barışı” (Pax Americana) kavramıdır.

Bu kavramın ifade ettiği dünya ise emperyal ve hegemonik bir imparatorluk gücünü, tahayyül dünyasını ve onun uluslararası siyasi, ekonomik ve askeri kurumlarının patronajında sağlanan “görece barış"ı ifade etmekte. Ronald Steel ise Pax Americana için “hayırsever emperyalizm" kavramını kullanır.

II. Dünya Savaşı'ndan sonra ortaya çıkan bu "-liberal- kurallara dayalı düzen”, “kutsal misyon” anlayışına uygun olarak “jeopolitik istikrar” için siyasi mühendislik operasyonlarını da sürdürmüştür.

Bu durum, küresel hegemonyayı........

© Tele1