HUZURUN ADI KADİR GECESİ

Oku! Diye başlıyordu bugün inen ilk ayet. Cebrail vazifeliydi bu gece. Bu gece, yüce yaratan seçmiş olduğu son peygamberini, indireceği son kitabı için vasıta kılmıştı. Ve yine bu gece Kur’an’ın o ilk emri olan ayeti fısıldamıştı kâinatın kulağına. Dünya gurbetine attığı kulunu yalnız bırakmamış, merhametiyle, rahmetiyle yol göstermiş ilk mektubuyla gurbetteki kulunun elinden tutmuştu bu gece.

Bu gece kuyumcunun dükkanındaki en pahalı, en görkemli pırlantanın, elmasın sergilendiği gece. Ondan olsa gerek, kadrin anlamı da kıymetli demek ya. Yüce Rabbimin Kâdir sıfatını da unutmamalı. Kâdir malumunuz kudret sahibi olan. Demek ki kâinatta olup biten her şey Allah’ın kudreti dahilinde. Allah’ın yarattığı her şey kıymetlidir çünkü iyi ve kötü, siyah ve beyaz, gece gündüz her şeyin bir hikmeti vardır.

İnsan kıymet verdiği her şeyi el üstünde tutar. Böyle bir kıymeti kul elinde tutar da Allah ne yapmaz. Allah da kuluna rahmet kapılarını ardına kadar açarak cevap verir bu gece. Bu gece Onun huzuruna çıkmanın bir yolunu bulmalı, huzurda olmalı insan. Ellerini açıp dua etmeli boyun bükmeli, acziyetinin farkında olduğunu hissetmeli, hissettirmeli.

Bu sebepten olsa gerek Ramazanın son on gününü Fahr-i Kâinât efendimiz itikafta geçiriyordu. İtikafta inziva vardır. İtikafta Allah’la ve kendi kendiyle hasbihal vardır. Bu süreçte insan kimseyle konuşmaz, görüşmez, az yer, az içer, yalnız ve yalnız Allah’a ibadet edip bol bol tefekkür eder. Kendini kul olma anlamında tartar. Hz. İbrahim gibi........

© tarihistan.org