Utanacak yüzleri kalmışsa!..
Neyzen Tevfik bir gün yolda giderken, önüne dünyalar sevimlisi küçük bir çocuk çıkar.
Çocuk kazancıyla okul masraflarını karşılayan, gariban bir ayakkabı boyacısıdır.
Neyzen’e “Ayakkabılarınızı boyayayım mı amca” diye sorar.
Neyzen gülmeye başlar.
Çünkü boyanacak ayakkabı yoktur ki, Neyzen’in ayağında!
Yırtılmış burnundan baş parmağının dışarıya taştığı bir ayakkabı!..
Neyzen, çocuğa cevap vermeden yoluna devam eder...
★★★
Ama çocuk azimlidir, ayakkabıları ne kadar eski olursa olsun boyayıp, üç-beş kuruşunu almayı kafasına koymuştur.
Neyzen Tevfik çocuktan kurtuluş olmadığını anlayınca, durur ve boylu boyunca........
© Sözcü
