Yumruğu atanda her yol var; çocuk katilliği, içki, esrar, mafya, hırsızlık, tehdit, cinsel taciz, polise saldırı, hapishane. Yumruğu atanı bırak, kim attırdı ona bak. Yumruğu attıranlar; “Süreci yakından takip etmekteyim. Tüm yönleriyle araştırılacak. Düşündürücü ürpertici saldırının arkasındaki esrar perdesi aralanacak” cümlelerini bile kurabilirler.

Bunlar boş teselli.

Timsah gözyaşı.

Çevir kazı, yanmasın.

★★★

2.5 yıl önce Ankara’nın orta yerinde Ülkü Ocakları Eski Başkanı Sinan Ateş’i vuranlar torbacılardı ama vurdurtanlar da tabak gibi ortadaydılar. Onlar adalet önünde hesaba çekilmedi. 6 yıl önce Kemal Kılıçdaroğlu’nu şehit cenazesinde yumruklayan da inek hırsızı, kışkırtılmaya teşne biriydi. Ve o gün Kılıçdaroğlu’nun sığındığı muhtarın evini göstererek; “yakın bunları” diye bağıran kadın da, dönemin Emniyet Genel Müdürü Celal Uzunkaya’nın sözleriyle; “bin kadar gözü dönmüş güruh (ayak takımı) içinde yer alan” bir kişiydi. Güruhu ateşleyen mutlaka biliniyordu. Ortaya çıkartılamadı. Celal Uzunkaya, görevinden uzaklaştırıldı.

★★★

Özgür Özel’i İstanbul’un merkezinde cenaze töreni çıkışında yumruklayan kişi de; “her türlü dolduruşa gelmeye hazır” malzemeydi. Elinde muşta da olabilirdi. Şimdilik yumruk at demiş olmalılar.

Kim onu doldurdu?

Yine bulunmayacak.

★★★

Yumruk:

Zihniyetin........

© Sözcü