“Komşum, çiçeklerinin ne kadar güzel açtığını söylüyor, mutluluk bu kadar kolay mı ya? Akşam yolucam hepsini” diyen bir kadın içeriğine denk geldim. Belki parodi olabilir; ancak o kadar güzel, mutsuz yanına isyan ediyordu ki, gerçek diye düşündüm.
Hepimiz için aynı mı peki? “Bize kötü gün değil, iyi gün dostları da lazım” demişti birisi. Mutluluğuna sevinen bir nefesin desteğine ihtiyaç duyarak…
“Mutluluk, güzel bir hayat akışıdır” diyor Elealı Zenon. Peki bu akış halindeyken bizlere destek olabilecek kişilerin akışını nasıl dengelemeliyiz? Bazen iliklerine kadar güneşi bile mutsuzluk kokan bir iklimde mutluluk çığlıkları atmak, insana düşman kazandırabilir mi?
İş dünyasında öyle zamanlar olur ki, kime “işler nasıl” deseniz, durumunu olduğundan kötü anlatır. Bu, bizim toplumun genetik kodlarına işlenmiş gibi geliyor bana. Pozitif olmak, mutlu görünmek aslında başarının buseleridir ve........

© Sonsöz