Günlük yaşamda sıkça duyduğumuz iki ifade: “Dikkat eksikliği var.” ve “Çocuğumun çok dikkat dağınık.” Peki bu ifadeler gerçekten aynı durumu mu tarif ediyor? Yoksa her dikkat problemi, bir bozukluğa mı işaret eder?

Bu sorular, hem ailelerin hem de öğretmenlerin kafasını karıştırabiliyor. Oysa kavramları doğru anlamak, çocuğu doğru gözlemlemek ve uygun destek sunmak için oldukça önemli.

Dikkat eksikliği, tıbbi adıyla Dikkat Eksikliği ve Hiperaktivite Bozukluğu (DEHB), bir nörogelişimsel bozukluktur. Beynin dikkat, dürtü kontrolü ve planlama gibi yürütücü işlevlerden sorumlu bölgelerindeki farklılıklardan kaynaklanır. Bu durum genellikle erken çocuklukta başlar ve akademik, sosyal ya da duygusal işleyişi etkileyebilir.

DEHB’nin dikkat eksikliği olan tipi, çocuğun kolayca dalıp gitmesi, verilen yönergeleri kaçırması, ayrıntılara dikkat edememesi ya da başladığı işi tamamlayamaması gibi belirtilerle kendini gösterir.

Örnek: Öğretmen konuyu anlatırken, Ayşe defterine bakar gibi yapar ama aslında pencerenin dışındaki kuşlara dalmıştır. Dersten sonra “Bize ne ödevi verilmişti?” diye arkadaşına sormak zorunda kalır. Veya git gide okuldan ve ödevlerden de soğuyabilir.

Dikkat dağınıklığı ise herkesin zaman zaman yaşadığı bir durumdur. Stres, uykusuzluk, açlık, kaygı, aşırı uyaran ya da duygusal problemler gibi birçok geçici etken dikkatin dağılmasına yol açabilir. Dikkat dağınıklığı bir tanı değil, bir belirtidir.

Örnek: Uykuya geç saatte dalan ve sabah........

© Sonsöz