4 Kasım 2025 tarihli yazımın başlığını anımsayalım. “Annelerden Özür Diliyorum”.

Dünya’ya erkek cinsiyetinde gelmiş bir insan olarak annelerden, kadınlardan bir kez daha ve neden özür dilediğimi utanç düzeyindeki örneklerden hareket ederek anlatmaya çalışacağım.

Öncelikle, insanın varoluşundan başlayarak annelere, kadınlara, çocuklara şiddet uygulayan Dünya’nın her yerindeki erkekler adına özür diliyorum.

Savaşlarla, işgallerle, baskınlarla kan ve gözyaşı dökülmesine neden olan erkek vahşiler adına, yaşamış ve yaşamakta olan annelerden özür diliyorum. Erkek şiddeti sonlanmadığı takdirde, bugün annelerin karnında olan veya uzak geleceklerde doğacak annelerden de şimdiden özür diliyorum.

Bugün bile, dağları, ovaları, denizleri, okyanusları aşarak başka ulusların yaşadığı toprakları, suları ve hava sahasını işgal eden silahlı insanlar adına annelerden, kadınlardan, çocuklardan ve şiddete karşı olan erkeklerden özür diliyorum.

Kaleler, surlar, duvarlar, zindanlar, silahlar, bombalar, mermiler, kılıçlar, bıçaklar, coplar, savaş gemileri, savaş uçakları, av malzemeleri üreten ve kullanan erkekler adına özür diliyorum.

Özür diliyorum, idam sehpalarını, giyotini, yağlı ve kalın urganları, elektrikli ölüm sandalyelerini, öldürücü ve zehirleyici iğneleri üreten ve uygulayan sözde bilim insanı erkekler ve kadınlar adına.

Bunca şiddetin aracı ve örneği yetmezmiş gibi, kadınlara, annelere, çocuklara, başka erkeklere, ellerini tokat ve yumruk, ayaklarını ve bacaklarını tekme olarak kullanan erkekler adına özür diliyorum.

Çok az sayıda olsalar bile, tarih boyu erkek şiddetine katkı koyan veya kendi başlarına şiddet yapan kadınlar adına da çocuklardan ve annelerden özür diliyorum.

Yalanlarla, iftiralarla, kumpaslarla, tehditlerle,........

© Sonsöz