İş dünyasında işlerin iyi gittiğine ilişkin rivayetler muhtelif. Kimilerine göre, ekonomi öylesine uçuyor, kaçıyor ki, tutabilene aşk olsun.

Kimileri ise oldukça karanlık bir tablo çiziyor. Artan konkordato taleplerine işaret eden bu kesimler, ekonomide işlerin iyi gitmediğini artık dillendirmeye başladılar.

Konkordato bir borçlunun ticari durumunun sarsılmış olmasıyla alacaklıların, alacaklarını belli bir plana göre almaları konusunda kendi aralarında vardıkları ve mahkemece onaylanan anlaşma olarak tarif ediliyor. Yani burada zorda olan bir firma var ve ondan alacaklı firmalara deniliyor ki “bu arkadaş zorda senin alacağını bir süreliğine erteliyoruz. Sıraya koyacağız, firma ayakta kalmayı başarırsa alacağını sırana göre günü geldiğinde alabileceksin.”

Bu durumun sektörlerde domino etkisi göstereceği korkusu iş dünyasını tedirgin ediyor. Bilindiği gibi, konkordato talepleri ağırlıklı olarak büyük işletmelerden geliyor. Ortalama süresi de çoğu zaman 400 güne kadar varıyor. Bu büyük firmalara ara malı üreten firmaların alacaklarını tahsil edebilmeleri çoğu kez bir yılı aşıyor. Hal böyle olunca da o alt firmalar bu kez zor duruma düşüyor. Onların konkordato hakkını kullanmaları mümkün olmadığı için de çoğu kez kepenk indirmek zorunda kalıyorlar.

Konkordatonun ikinci ayağını ise iflas süreci oluşturuyor. İflas, bir firmanın ya da bir kişinin günü gelmiş........

© Sonsöz