Aylarca maaş alamıyorduk. İşte o tarihlerde Gazetede sabah saatlerinde, müracaattan bir telefon geldi. Bir genç benimle görüşmek istemiş. Buyur ettim. Uzun boylu, esmer, yakışıklı bir çocuktu.

“Abi ben gazeteci olmak istiyorum” dedi.

Kendisine gazetenin şu anda mali bir kriz içinde olduğunu, maaş bile alamadığımızı söyledim. Kendisini tanıtmasını istedim “Ben Erzincan’ın İliç ilçesindenim. Siyasal Bilgiler Fakültesi Kamu Yönetimi Bölümü’nde okuyorum. Keçiören Belediyesi’nin “Bekâr Evinde” kalıyorum” dedi.

Bir ücret talep etmediğini belirterek işe başladı.

Bir iki haber getirdi. Haber tekniği yoktu ama, konuyu iyi tahlil etmiş, yerinde tespitlerde bulunmuştu. Gelecekte iyi bir gazeteci olabilirdi.

Bir süre sonra, memleketi olan İliç İlçesi için bir gazete çıkarmamızı istedi. Çünkü ilçelerinde hiçbir gazetenin çıkmadığını söyledi. İliç’e gidip, haber toplayacağını söyledi. Bir hafta sonra geldi ve programladığımız gibi gazeteyi çıkardık. İlçelerini tanıtan ilk kez böyle bir gazete çıktığını belirterek seviniyordu.

Gazeteyi 3-4 ay çıkardık. İliç ilçesinde ailesi sütçülük ve deri tulumlarına bastırılmış meşhur Şavak Tulum Peynirlerini üretiyorlarmış. Babası ve ağabeyleri Ankara’ya gelmişlerdi. Yenimahalle Ragıp Tüzün Caddesi’nde büyük bir süpermarket açtılar. Açılışa bende gitmiştim.

Bir süre sonra gazeteye gelmemeye başladı. Merak ettim, Yenimahalle’deki süpermarkete gittim. Babası ile........

© Sonsöz