“TT oldu mu sana tt!”

Bugünlerde böyle bir cümle yazılsa hiç yadırganmaz. Gerçi biraz şaşırtıcı sayılabilir, ama buradaki kısaltmalar açılırsa, ne şaşırtıcılık kalır, hatta ne de itiraz.

Buradaki ilk TT, “Terörsüz Türkiye” dedikleridir. İkinci tt ise, herhalde nüfusun hatırı sayılır büyüklükte bir bölümünün artık yabancı olmadığı “trend topic”.

İktidar yetkilileri ve partileri şöyle dediler, PKK’nin “kurucu önderi” ve kongresinde konuşanlar böyle dediler… Eskiden ne derlerdi, şimdi ne diyorlar?

Şu sonuncusunun ardından gelenleri az çok eksiksiz sıralayabilmek içinse ne bir kişinin belleği yeter ne de okurların sabrı. Yine de daha çok düzen içi ve dışı muhalif çevrelerden gelen bazılarına değinilebilir.

Örnek olsun, uzunca bir süredir aynı safta yer alanların, bir zamanlar, birbirlerine asma eyleminde kullanılmak üzerine urgan attıkları ve karşılığında vampirlik benzeri suçlamalarla karşılandıkları hatırlatılıyor sık sık. İktidar koalisyonu içindeki yakın zamanların şahin kanadının, birdenbire sözcüğünün abartma olmadığı bir dönüşüme uğradığı; hatta buradaki “yakın zamanların” aylar bile değil haftalarla anlatılabilecek kadar yakınlık olduğu dillendiriliyor. O arada, üslupta da oldukça hızlı değişimler görülüyor; teröristin yerini önder, elebaşının yerini kurucu alabiliyor ve daha başkaları…

Bunların, bir yandan, politikanın cilveleri olduğu, bir yandan da buna benzer dönemlerde farklı coğrafyalarda ortaya çıktığı ise bir tür “karşı argümanlar” başlığı altında toplanabilecek biçimde belirtiliyor.

Peki bunların ve benzerlerinin siyasi ahlak eksikliğinin ya da düşüklüğünün göstergeleri olarak eleştirildiği, kınandığı, kınamanın ötesinde saldırıların hedefine konulduğu olmuyor mu? Çoğu kez adı konulmasa da elbette oluyor. Bana kalırsa, öyle yapılması çok da yanlış sayılmaz. Buradan politikanın........

© soL