“Yeni anayasayı kendimiz için değil, ülkemiz için istiyoruz” diyen Erdoğan’dan “İnşallah bir gün güçlü, sivil bir anayasa yapacağız” diyen Özel’e… Konuşulmaya devam ediyor yeni, sivil anayasa.

Umut, sığınma, kandırma, uygulamama, çaresizlik, düzen içinde oyalama, yaratıcı ve yenilikçi olamama, yeni bir dünya görüşüne uzak durma… Gerekçesi ne olursa olsun, o kadar sık yineleniyor ki sonunda önemini yitirmeye yüz tutuyor anayasa. Anayasasızlaştırılan Türkiye, bu Türkiye’nin Anayasa Mahkemesinin durumu, hukuksuzluk ve yargısızlık, dar amaçlı ve çıkarcı yargı paketleri, zamanaşımına uğrayan davalar, çifte standart siyaset ve siyasal davalar, içinden çıkılamaz iddianameler, suçlar, suçlular, suç ve suçluların cezasızlıkları, masum olanlara suç yüklenmesi öne çıkarıldıkça özelleştirme ve yağmanın, yoksulluk ve yoksunluğun, cinayet ve katliamların, içinde yaşanılan düzenin, eşitsizliğin, sömürünün analizi ve çözüm arayışları dar alanlara sıkışıp kalıyor.

18 Kasımda aramızdan ayrılan, saygıyla andığımız G. Doğan Görsev (2015) ve H. Aykut Göker (2016) bilimsellikleri, dünya görüşleri, üretkenlikleri, barış hareketi önderlikleri (Göker ve Görsev, Barış Derneğinin 12 Eylül sonrası ilk yargılanan yöneticileri arasındaydı), sınıfsal savaşım güçleri, toplumsal yaşam ve insanlık sevdalarıyla dar alanları, kısır tartışmaları aşan yoldaşlarımızdı, yol göstermeye devam ediyorlar.

Aykut Göker, “Kaotik ortam ürkütücü... Zaman, bu gidişe itirazı olanların potansiyel güç ve değerinin farkına varma ve o potansiyeli kuvveden fiile çıkaracak örgütlü gücü yaratabilme zamanı...” diyerek hem ortamı hem de çözümü kısa ve net açıklıyor. “Bilim, Teknoloji ve İnovasyon Politikaları Tartışma Platformu” ile “Cumhuriyet Bilim Teknik/Teknoloji Dergisi”ndeki yazıları yanında kendisini de heyecanlandıran “İnsanın Yükselişi” (Jacob Bronowski, V........

© soL