Doğar, büyür, yaş alır ve ölür insan. Dört evreden oluşsa da canlı kalma süresi, ortalama bir insanın dünyada kaldığı zaman içinde yaşadıkları ve yaşattıklarıyla kimilerine hayal kırıklığı ve pişmanlık kimilerine ise gurur kaynağı ve övünçtür. Bu durumu coğrafya, anatomik farklılık veya mental özellikler ile yumuşatmaya çalışanlar olsa da karşılaşılan durum hep aynıdır.

Dünyada bulundukları süre içinde tutum ve tepkilerini adalet, doğruluk hukuktan yana kullananların çevresindeki dürüst insanlarda pişmanlık ve utanç belirtilerine rastlayamazsınız genelde. Kurnazlıkla veya hinlik ile amaçlarına ulaşmak isteyenler bir zaman sonra kendilerini ele verir. İkili ilişkilerin neredeyse tamamının çıkar üstüne kurulduğu günümüzde, politik manevraları yazmak yerine her gün topu taca atıp çiçek-böcek yazan cici bey rolü üstlenen her tarafın adamı köşe yazarlarının yazıları yerine şöyle okkalı “ne oluyor bu ülkede?” başlıklı yazı yazanların sayısı azaldı çok yazık.

Kendisi mimar olan sevgili dostum Kürşat ile uzun sohbetlerimizden birisinde; son yirmi üç yılda, konuşma aksanımız, lehçemiz ve şivemizin yöresel çizgilere kaydığını üzülerek farkına vardığımız konuydu. Tamam, hiç kimseyi şivesi veya lehçesinden dolayı diğeri-leştirmeyelim ama Türkçeyi güzel konuşmak için gayret sarf eden yok maalesef. Üniversitelerin edebiyat fakültelerinden mezun olanlar bile köyden yeni çıkmış insanlar gibi konuşmak için uğraşıyor ne gereği varsa?

Osmanlı imparatorluğunu ekonomik ve maddi olarak batıranların kahraman.

Uyuşturulmuş, geri bırakılmış bir ulusu uyandırarak, işgal edilmiş toprakları üzerinde özgür bir ülkede yaşamaları için devlet kuran adam gibi adamlar neredeyse hain olarak anlatılıyor yine son senelerde.

Ülkedeki meclisi domine eden........

© SiyasetCafe