Çok ilginç bir zamandayız. Türkiye’de sessizce bir sanayi devrimi yaşandı. Bunu en çok görmesi beklenen solcular bunu görmedi veya görmüyor. Hele Kemalistlerin hiçbir şeyden haberleri yok. Liberaller bile demokrasisizlikten gelen bir küskünlükle etraftan çekilmişler. Milliyetçilerin hamaseti ise olan biteni görmeye onlar açısından ihtiyaç bırakmıyor olabilir. İçlerinde öfke, hased ve nefreti kabartmayı seven etnik milliyetçi, mezhepsel veya siyasi partisel çeşitli muhalefetler de bu gelişmeyi ıskaladılar.

Bunun üstüne AKP’nin hırsızlık pratikleri, siyasi manevra ve otoriterlik zaruretleri ve etik yamuklukları bu tarihsel momentin görülmesini daha da zorlaştırarak perdeliyor. Halbuki yaşanan şey bir devrimdir. AKP ile başlayan popüler halk devrimi kendi yerli sanayi devrimini gerçekleştirdi. Türkiye modernleşti. (Evet modernleşmek tam da böyle tatsız birşey). Kemalistlerin ancak adını ve hayalini kurabildikleri modernleşmeyi ‘çomar’ları da eksik olmayan dindar Türkiye halkı yaptı. Gelin görün ki kimse bunu ilgili aktörlere yakıştıramıyor.

Yüzeysel ve kendi yerine yabancılaşmış tüm ideolojik pozisyonlar bu başarıyı görmemekte ısrar ediyorlar. Özellikle Batıya bakıp öykünmecilik oynayanların düştüğü ofsayt hali epik sayılır. Aşağıladığın insanlar senin hayalini kurduğun modernliği ve ileriliği sana rağmen başarıyorlar. Ve sana kalan şey sadece bundan nefret etmek, yapılanı aşağılamak.

Türkiye’nin askeri-endüstriyel kompleksi başta Kürtler ve Türkler olmak üzere........

© Serbestiyet