Erdoğan-Trump görüşmesinin sunum ve algılanma biçimlerini gördükçe insan hayret ediyor. Tarafgirliğin, bariz durumları bile bu kadar çarpıtması insana dair çok şey söylüyor. İç siyasetin yandaş, partizan, bedbin filtreleriyle bakanların gördükleri hikaye iç siyasetten bağımsız gelişen bu dış siyaset olayının mahiyetini yansıtmıyor.

Evvela, iki ülkenin siyasetine nispeten aşina olan biri olarak şunu diyebilirim: Mevcut şartlar gözönüne alındığında bu görüşme Türkiye siyasi tarihindeki en olumlu görüşme intibaı veriyor. Türkiye siyasi liderliğinin bu denli üst perdeden onure edilmesi Amerika’nın mecbur olmadığı, Türkiye’nin istese de temin edemeyeceği bir pozitiflik idi. Peki neden Erdoğan bu kadar olumlu karşılandı, büyük lider muamelesi gördü?

Sebebi aslında basit. Fakat sandığınız gibi olmayabilir.

Böyle bir muamelenin sebebi garip bir şekilde Amerika’dan da Türkiye’den de bağımsız. Yani Türkiye bunu haketse de Amerika pekala bu jesti göstermeyebilirdi. Ve Amerika’nın Trump dışındaki establishmet’i ve onun altındaki bürokrasisi bunu istemese bile buna engel olamadı. Çünkü Donald Trump Tayyip Erdoğan’a bakınca imrenilecek bir devlet başkanı görüyor. Haklı mı haksız mı konumuz o değil. Fakat Trump Türkiye’nin bilhassa askeri cesametinin arkaplan olarak işlediği bir fotoğrafta Erdoğan’ı otorite tesis eden gerçek bir lider olarak görüyor. Çünkü Trump kendisinin de suçlandığı otoriterliği kanun ve düzen hakimiyetini öncelemek ve dolayısı ile başarılı liderlik olarak görüyor. Lider bir şahsiyet sahibi olabilen, bir şahıs kalabilendir.

Trump Putin’e........

© Serbestiyet