PKK’nin kendini feshetmesi ile birlikte Kürt varlığı ve kimliği “terör” kelepçesinden ve şiddet handikapından azad oluyor. Kürtlük bir açıdan sıradanlaşacak, önemsizleşecek. Zira Kürt kimliğini önemli kılan şey Kürtlere yönelik inkar ve adaletsizlik idi. Bizzat Kürtlük veya Türklüğün kendisinin hiçbir değeri yoktur. Çünkü bunlar doğal şeylerdir. İçine doğduğun şeyleri sevebilirsin ama onlarla üstünlük taslamak veya onlardan dolayı utanmak meşru değildir. Bunu talep edenlerle mücadele etmek ise tam olarak adalet için mücadele etmek demektir.

“Adalet” kazanılan birşey olduğu için “milliyet”ten daha değerlidir. Barışmak, uğruna emek verildiği için yabani kalmaktan daha değerlidir. Türk veya Kürt olmak bir fazilet değildir. Asıl fazilet adalet ararken nefrete yenilmeyen bir Kürt olmak yahut da Kürtlere yapılan zulme kendine yapılmış gibi itiraz edebilen vicdanlı bir Türk olabilmektir. Adaletle inşa edilmiş bir Türk-Kürt birliği ve Türkiye’nin kuruluştaki aslına rücuu önümüzde duran bir safi hayır ve mutlak iyi vizyonudur.

Muhtelif ırkçılar Kürtlerin dövülebilir, aşağılanabilir olmaktan çıkma ihtimalinden rahatsız oluyorlar. Müstafı........

© Serbestiyet