Kamu işçilerini ilgilendiren kamu çerçeve protokolü görüşmeleri 27 Şubat’tan beri devam ediyor. O tarihten bugüne işçilerin ekonomik ve sosyal haklarını ilgilendiren herhangi bir karşı teklif sendikalara iletilmedi. 17 Nisan 2024 tarihinde Anayasa Mahkemesi’nin verdiği karar ile Kamu Çerçeve Protokolü’nün imzalanmasında konfederasyonların bağlayıcı etkisi ortadan kalkmış, bir nevi süreç 2017 öncesine dönmüştü. Böylelikle kamu işyerlerinde örgütlü sendikaların süreci nasıl yürüteceği, özellikle de kamu işyerlerinde grevlerin yaşanıp yaşanmayacağı işyerlerinde örgütlü sendikaların alacağı karara bağlanmış durumda. Zira yasal sürecin bir adımı olan resmi arabulucu sürecinin de geride kaldığını düşündüğümüzde, sürecin ilerlemesi adına sendikalar yasanın kendilerine vermiş olduğu grev kararını önümüzdeki günlerde işyerlerinde almak zorunda.

Kamu işçilerinin toplu iş sözleşme sürecindeki son durumu bu şekilde açıklamakla birlikte sürecin esas belirleyicisi konumunda Şimşek politikaları yer almaktadır. Mehmet Şimşek, yeniden ekonomi dümeninin başına geçmesinden bugüne yaklaşık iki yıl geride kaldı. Ve o tarihten bugüne adına enflasyonla mücadele dedikleri programın kendisi esasen ücretlerin olabildiğince baskılanması oldu. Bir başka deyişle Şimşek programı, ücretli emekçiler için askıya alınmış ücretler dönemine dönüştü.

Son Merkez Bankası enflasyon raporunda yer alan “Reel birim ücretlerin yıl genelinde ılımlı seyretmeye devam ederek dezenflasyon sürecine katkı vermesi beklenmektedir” ifadesi salt asgari ücrete ara zam bekleyen milyonlarca emekçiyi ilgilendirmemekte, aynı zamanda kamu işçilerine verilecek olan zam oranı ile ilgili de ipucu vermektedir. Bir önceki IMF ön raporunda yer alan “fiyatları, ücretleri ve diğer sözleşmeleri yıllık olarak ve ileriye dönük enflasyona göre belirlemek’’ ifadesini tekrar hatırladığımızda, Kamu Çerçeve........

© sendika.org