Karadeniz’in dalgaları o sabah bir başka gürlüyordu. Gökyüzü griydi ama içlerinde bir kıvılcım vardı; umutla karışık bir heyecan... Mustafa Kemal Paşa, gözlerini ufka dikmiş, puslu sabah ışığında Samsun kıyılarını izliyordu. 16 Mayıs’ta İstanbul’dan ayrıldıkları Bandırma Vapuru, artık görevini tamamlamak üzereydi. Gemi ağır ağır limana yanaşırken, içeridekilerin kalpleri de bir o kadar hızlı çarpıyordu.

Mustafa Kemal’in elleri cebindeydi. Gözleri sakindi ama içinde fırtınalar kopuyordu. Anadolu işgal altındaydı, millet yorgun, ordular dağılmıştı. Ama o, bu karanlık günleri geride bırakmak için ilk adımı tam da burada, bu küçük Karadeniz şehrinde atacaktı.

Vapurdan ilk adımını attığında toprağın sertliğini değil, milletin umudunu hissetti ayaklarının altında. Bu, bir kurtuluşun başlangıcıydı. Belki yanında büyük bir ordu yoktu, belki karşısındaki düşman çok güçlüydü. Ama onun sahip olduğu şey, halkının inancıydı.

Samsun halkı şaşkın ama umut dolu gözlerle izliyordu bu genç komutanı.........

© Samsun Gazete Arena