Günün yorgunluğunu üzerimde hissederken, evde bir sessizlik başlar. Çocukların sonunda uyuduğu o an, her annede aynı hisleri uyandırır: bir zaferin ve huzurun karışımı. Gün boyunca peşlerinden koştuğun, onların ihtiyaçlarını karşılamak, isteklerine yanıt vermekle geçen zamanın ardından, evin içinde derin bir sükûnet hakim olur. Çocuklar uyuduğunda, ev bir anda değişir. Önceleri, koşturma, kahkaha, bazen tartışma ve bazen ağlama sesiyle dolu olan ev, şimdi yumuşak bir sessizliğe bürünür. Bu sessizlik kimi zaman rahatlatıcıdır, kimi zamansa içsel bir sorgulamaya yol açar. “Bugün yeterince sabırlı oldum mu?” diye kendi kendine sorarsın. Ya da “Onlara hak ettikleri sevgiyi verebildim mi?” diye düşünürsün.

Ama bu düşünceler, gece sessizliğiyle yumuşar. Çünkü aslında o gün, tüm zorluklarına rağmen, iyi geçmiştir. Çocukların........

© Samsun Gazete Arena