İnsan; hayatın içinde bazı ayrıntıları biriktirerek büyür ve bunları biriktirdiğinin, alıp bir yerlere koyduğunun farkında bile değildir. Bu ayrıntıların en önemlileri; kokular, tatlar ve şarkılar bana göre… En azından benim biriktirdiklerim onlarmış, yaşım ilerledikçe fark ettim. Her gün başka bir tanesiyle hayatımın farklı bir zamanına yolculuk eder gibiyim.

Geçen gün Kilyos tarafında bir dondurmacıda, kızım bir top dondurma istedi, şekerli çiklet tadında. Merak edip kaşığın ucuyla dondurmanın tadına baktım. Dondurma dilime, damağıma değer değmez tam elli sene öncesinin Yugoslavya’sına gittim! O zaman Türkiye’de her şey bulunmuyordu. Değişik olan ne varsa oradan alıp getirmek, bizim için âdet olmuştu sanki. İşte, tadı bu dondurmanın tadıyla aynı olan, sigara şeklinde tasarlanmış sakızlar; aynı bu tattaydı! Bire bir, bu tatta! İçimdeki dört yaşında kalmış kız çocuğunu alıp elinden tutarak bugüne getirdi bir anda… Aynı mutluluk, aynı sonsuz heyecan, aynı sınırsız beklenti ve aynı şımarık halle kendime de aynı dondurmadan aldım, içimde yarattığı o şahane duygular biraz daha devam etsin diye… Size de olmaz mı? Bir yerlerde yemek yersiniz, öyle bir yemeğe denk gelirsiniz ki bir okul dönüşünüze, bir bayram öğle yemeğine, bir akşam ziyafetine yolculuğa çıkarsınız aniden… Anne köftesi, teyze lokması, hala pudingi, babaanne poğaçası gibi adlar vererek kendinizin yaptığınız tatlar vardır ya, bir başka zamanda hiç ummadığınız bir yerde, zamanda ve sofrada karşınıza çıktığında şaşırır, kalırsınız.

Kokular da öyle........

© Şalom