Babalar Günü, bir teşekkürün ötesine geçip toplumsal rollerin, aile içi dinamiklerin ve bireysel sorumlulukların yeniden konuşulması için güçlü bir vesiledir. Ancak bugünlerde bu kutlama, yalnızca bir nostalji alanı değil, aynı zamanda kuşaklar arası farkların gözlemlenebildiği bir toplumsal mercek haline geliyor. Y ve Z kuşağının babalık anlayışı, Baby Boomer ve Papy Boomer kuşağının değerleriyle karşılaştırıldığında çarpıcı farklılıklar içeriyor.

Papy Boomer kuşağı (1925 - 1945), savaş sonrası yeniden yapılanan toplumların içinde şekillenen babalar olarak, otoriteye dayalı, mesafeli ve çoğu zaman duygularını göstermeyen bir babalık modeliyle özdeşleşti. Onlar için babalık; çalışmak, eve ekmek getirmek ve kural koymakla sınırlıydı. Bu kuşakta büyüyen bireyler için ‘baba’ figürü genellikle saygı duyulan ama yaklaşılması zor bir otoriteydi.

Baby Boomer kuşağı (1946 - 1964) ise daha refah bir dönemde büyümelerine rağmen yine de geleneksel aile rollerine sıkı sıkıya bağlı kaldı. Babalık rolleri daha çok dışsal sorumluluklarla (maddi güvence, sosyal statü) tanımlandı.........

© Şalom