Dinin ikinci kaynağı sünnettir. Kelime olarak sünnet, “izlenen yol, örnek alınan uygulama” gibi anlamlara gelir. Istılah olarak ise Hz. Peygamberin gittiği ve beyan ettiği yolu ifade eder.

Günümüzde Müslümanlar arasında öne çıkan konulardan biri, sünnetin delil olup olmaması meselesidir. Kur'an-ı Kerimde şu âyet ve benzerleri varken bunu tartışma konusu yapmak, akl-ı selimle bağdaşır bir durum değildir:

“Herhangi bir hususta anlaşmazlığa düştüğünüz takdirde, -Allah’a ve ahiret gününe gerçekten inanıyorsanız- onu Allah ve Resûlüne arz edin. Bu, daha iyidir, sonuç bakımından da daha güzeldir.”[1]

Âyette emredilen durum, Müslümanlar arasında tartışmalı bir konu olduğunda bunu Allah ve rasulüne arzetmektir. Allaha arzetmek, Onun kitabı olan Kur'ana arzetmektir. Peygambere arz ise, hayatta iken doğrudan kendisinedir, vefatından sonra ise Onun sünnetine ve hadislerinedir.[2] Mesela kabir azabının olup olmadığı zaman zaman tartışılır. Bunu önce Kur'ana arzederiz. Kur'anda bazı âyetler bize kabir azabının olduğuna dair işaretler verir.[3] Ama bu âyetler başka türlü yoruma açık da olabilir. Bu durumda hadislere bakar ve onlarda çok net bir şekilde kabir hayatının ayrıntılarını görürüz.[4]

Kur'an-ı Kerimde pek çok âyette peygambere itaat emredilir. Mesela:

“De ki: Allah'a ve Peygamber'e itaat edin!”[5]

“Ey iman edenler! Allah’a itaat edin, Peygamber’e itaat edin ve sizden olan ulü’l-emre de.”[6]

Şu âyet de Peygambere itaat çerçevesinde değerlendirilir:

“Peygamber size ne verdiyse onu alın. Size neyi yasakladıysa ondan sakının.”[7]

Âyet, Beni Nadir Yahudilerinden elde........

© Risale Haber