Ahmed Ay, velud bir kalem, ehl-i tahkik bir kardeşimdir. Varlığından sürur duyar ve iftihar ederim.

Garib olan şu ki, bu hissiyatıma rağmen, bugüne kadar yüz yüze gelmek, göz göze bakarak iki lakırdı etmek kısmet olmadı. Bir gün olur inşaallah.

Ulaştığı her kişide takdir ve teveccüh hisleri uyandıran, heyecanlandıran Kutub Yıldızı'nı okumakta olduğuna sosyal medyada neşrettiği notla muttali oldum ve sevindim. Dikkatli bir nazarın, berrak bir zihnin söyleyecekleri, mütebaki ciltler için yol gösterici olabilir.

Kısa notunda, Kutub Yıldızı neşredilmeden çok önce Risalehaber de dahil birçok yerde neşredilen bir meseleye takılmış. Ahmed kardeşim nerelidir, bölgeyi bilir mi, Kürt irfân ve örfüne ne kadar muttalidir, Eremenilerle Kürtlerin asırlarca iç içe yaşadıklarını ne kadar bilir, bilir mi? Bilmiyorum...

Bildiğinden hareket edeceğim. Vestan ve köyleri, Ermenilerin Kürt nüfusundan bile kalabalık yaşadığı yerlerdir. 14 yaşında bir çocuk olan Said Vestan'a giderken, dar bir yolda, bir dönemeçte, beklemediği bir anda, bir Ermeni kızı ile karşılaşır. Ergenliğe ulaşmakta olduğunu, bulabildiğim en nezih kelimelerle ifade ettim. Ve Said'in bu karşılaşmayı iradesi ile reddettiğini, ancak beşeriyet muktezası olarak hülyasının kendisini bir iki sefer meşgul ettiğini de dile getirdim. "Bediüzzaman, erkek değil onun için evlenmiyor!" iftirası kendisine çok dokunduğu bir vakitte "Her birimiz on kadını idare ederiz!" demeye mecbur kalan Üstad'ın çocukluğundan beri insan ve "erkek" olduğunu ifadeye çalıştım. Karşımızdaki melek değil, bütün uzviyetleri ile kâmil bir vücud, bir beden-i insanî.

İki yüzü aşkın evlilik yapan Hz. Hasan'ın varlığını unutup bu meseleyi Üstad için nakise görmek doğru olmaz

Devamında bir bakıma mevzuun tedaisiyle Akdamar Adasına dair bugün bile anlatılan hikâyeyi........

© Risale Haber