Zamanda ne yapacağını bilmek, “an”ın idrakine varmak, boş diye vakit bilmemek, o şuur ile yaşamak; zamanın bereketine eriştirir, hikmet zamanları çoğaltır, hakikat saatleri arttırır umudundayım.

Zamanın çok çabuk geçtiğinden dem vururuz da onu ne kadar değerlendirdiğimiz malum. Malumiyet herkese göre değişir; iyi değerlendirdiğini, yarın için iyi yatırımlar yaptığını, ihtiyarlığını düşündüğünü, ona göre çalıştığını, sağlama bastığını zanneder bir yönüyle doğrudur, öyle de yapmalıdır fakat asıl yatırım, çalışma, hesap-kitap, fikir-düşünce, hal; daha “öteye” olmalı değil midir?

Öncelik ve niyet ona göre olduğunda “bir tohumdan” yedi yüz dane devşirilmesi gibi bereketlenir “an” ve ömür; bu bağlamda değerlendirmenin sınırı ve sonu........

© Risale Haber