Çocuk… Evrenin en saf, en masum ve belki de en büyük mucizesi… Kendi varlığıyla anne ve babasını bambaşka bir dünyaya taşıyan, gülüşüyle her şeyi unutturan, minicik elleriyle en büyük sevgileri sığdırabilen bir yürek… O, gözlerini açtığında dünyanız aydınlanır, size baktığında içindeki saf sevgiyi hissedersiniz. Ne paraya, ne güce, ne de gösterişe ihtiyaç duyar; tek istediği, sevildiğini bilmek ve bunu hissetmektir.

Evlendiğiniz ilk andan itibaren hayali sarar tüm benliğinizi. Daha doğmadan özler, hasretini çeker, hayalini kurar, gelecekte sesini duymayı beklersiniz. Uzun da sürse, erken de gelse, bekleyişin sonunda minicik bir mucize düşer kucağınıza. Dokuz ay boyunca........

© Pusula Gazetesi