Tevekkül, “dayanma, vekîl tutma ve vekîle güvenme” demektir. Yâni, gönlü Allâh ile dolu olan kimsenin, yalnız O’na güvenmesi ve O’na sığınmasıdır.

Allah Teâlâ, kullarının sâdece kendisine güvenip dayanmalarını arzu etmektedir. Âyet-i kerîmelerde şöyle buyrulur:

“...Mü’minler ancak Allâh’a tevekkül etsinler!” (İbrâhim, 11)

“...Allâh’a tevekkül edene, Allâh kâfîdir!..” (et-Talâk, 3)

***

Bir zamanlar, Belh'te büyük bir kıtlık meydana gelmişti. Öyle ki, açlıktan bütün halk tam bir fâciânın eşiğine gelmişti.

Lakin çarşıda ahalinin bütün bu durumunu umursamayan, neş'eli meczup bir köle vardı.........

© Pusula Gazetesi