Epeydir dilimden düşmüyor bu: Eski ama eskimeyen arkadaşlıklar, dostluklar, yoldaşlıklar kıymetlidir. Yıllar sonra, yollar sonra, bitmek tükenmek bilmeyecekmiş gibi görünen hapislik zamanları, hasretlik zamanları sonra; çoğunlukla zor zamanlar paylaştığınız arkadaşlarınızla bir gün gelip de yeniden bir araya gelince, birbirinin yüzüne, gözlerinin içine bakacak durumda olmak, birbirine yılların hasretiyle sarılırken hissettiğiniz duygular, yaşadığınız zamanların, göğüslediğiniz çileli zamanların kalbinizi ayaklandıran ödülüdür. Bu, paha biçilmez bir ödüldür ve size insanlığınızı hissettirir…

Mümkündür ki bazılarıyla, bugünlerin deneyiminden o günlere baktığınızda, birbirinizle aslında incir çekirdeğini doldurmayacak basitlikte sorunlar yaşamışsınızdır. Belki üzmüşsünüzdür birbirinizi, kırmışsınızdır, küsmüşsünüzdür içten içe… O incir çekirdeğini doldurmayacak basitlikte sorunları aradan geçen zamana karşın hâlâ içinde canlı tutanlar da olabiliyor; kendi adıma öylesi “arkadaşlardan” uzak duruyorum. Eskiden biraz çaba gösteriyordum ama epeydir buna değmeyeceğini düşünüyorum, belki yaşlanıyorum, yorucu geliyor bana artık. İçinde karanlıklar biriktirmiş olarak yaşamaktan yana memnun ise hayatından, bizim arkadaşlığımız eksik kalsa da olur demek ki…

Ama “dönem” gereği, “süreç” gereği yaşadığınız, paylaştığınız zamanların size “görev” ve “sorumluluk” olarak yüklediği roller gereği karşı karşıya geldiğiniz arkadaşlarınızla yıllar sonra karşılaştığınızda o zamanlardaki hallerinizi gülerek, gülümseyerek hatırlıyorsanız, aslında birbirinizin arkadaşlığından, yoldaşlığından asla kuşku duymamışsanız, zamana dayanıklı, “eski ama eskimeyen” bir yoldaşlık anlayış ve deneyimine sahip olmuşsunuzdur demektir bu ve kendinizle gurur duymak hakkınızdır…

“Tarz, üslup” sorunları bağlamında karşı karşıya gelmelerimiz bir yana, hapislik şartları işte, bazen açlığı, yokluğu, hasreti, iyi haberi kötü haberi, bunalımlı dönemlerimizi, çileli zamanları, zorlukları, velhasıl hayata dair ne varsa yoldaşça paylaştığımız arkadaşlıklar edindik hapishane süreçlerimizde; kuşkusuz ki değeri büyüktür, bilen bilir…

Konuya neden hapishane arkadaşlıklarından girdim, hemen söyleyeyim.

Malum; yeni bir........

© P24