Zalimin biri bir memlekete padişah olmuş. Onun devrinde halkın günleri gece gibi kararmış ve geceleyin de onun korkusundan uyku millete haram olmuş. Bütün gün onun yüzünden iyi insanların başı derde girer, geceleri ise ellerini kaldırıp ona beddua ederlerdi.

Ahalinden bir grup , bir gün o zamanın şeyhine giderek o zalimin elinden ağlaya ağlaya şikayet ettiler ve:

Ey mübarek şeyh! Şu padişahın yanına bir git de ona nasihat et ve Allah'tan kork de. Senden bunu rica ediyoruz dediler.

Şeyh onlara dedi ki:

Yazık değil mi bu mukaddes Allah adını onun yanında anmak? O, buna layık mı?

Hocam! Bir kimseyi haktan ayrılmış görürsen onun yanında hak söz söyleme . Alçak........

© Ortadoğu