Είναι ο τίτλος του νέου μου βιβλίου, που παρουσιάστηκε προχθές στον Ιανό, στα πλαίσια εκδήλωσης, με πολλούς συμβολισμούς και δειλά ανανεωμένες ελπίδες εθνικής επιβίωσης.

Πρόκειται για πόνημα που μέσα από τις σελίδες και τις δραστηριότητες του διαχέει την αγωνία μιας πατρίδας που χάνεται, και που πασκίζω με νύχια και δόντια, αλλά βέβαια και με τόνους ρομαντισμού, να διασώσω.

Όλα άρχισαν όταν μέσα στους αποκλεισμούς του Covid 19, ήρθα για πρώτη φορά σε επαφή με το Facebook, αλλά και με πληροφορίες, σχετικά με τον τρόπο οργάνωσης του επίσημου εορτασμού των 200 ετών, από την Επιτροπή Ελλάδα 21.

Επόμενο ήταν να με πλημμυρίσουν σοβαρές δυσκολίες αποδοχής, συχνά στα όρια της οργής, εξαιτίας των προβληματικών επιλογών εορτασμού της επετείου μας από την επίσημη Επιτροπή, την Ελλάδα 21.

Συγκεκριμένα, η επίσημη Επιτροπή εορτασμού της επετείου, προσκάλεσε στους κόλπους της, πολυάριθμα είδη αυγών του φιδιού. Και αυτά άνοιξαν διάπλατες πόρτες:

*στην παραχάραξη της ιστορίας μας

*στην άρνηση της συνέχειάς μας από τους αρχαίους προγόνους μας

*στην αμφισβήτηση του εθνικού χαρακτήρα της Επανάστασης

*στο επιχείρημα ότι οι σκλαβωμένοι Έλληνες περνούσαν καλά με τον Σουλτάνο

*στον χαρακτηρισμό του Καποδίστρια, ως δικτάτορα

*στη διοργάνωση συνεδρίου στα Ιωάννινα (άκουσον- άκουσον), για να τιμηθεί η μνήμη του σφαγέα Αλή Πασά,

και σε πλήθος άλλων αντεθνικών εορταστικών επιδορπίων.

Αυτή η παρωδία του εορτασμού των 200 ετών από το 1821, υποβάθμιζε σαφώς το ένδοξο παρελθόν μας. Γι’αυτό και έσπευσα να αναδείξω μια δεύτερη Επιτροπή Εορτασμού των 200 ετών, παράλληλη προς την Επίσημη, την Τιμη στο ’21.

Αυτή η παράλληλη Επιτροπή συγκέντρωσε σε ελάχιστο χρόνο, και θα πρόσθετα χωρίς να το συνειδητοποιήσω πλήρως, 72000 συνεργάτες, απογοητευμένους ή και εξοργισμένους από τις επιλογές της επίσημης Επιτροπής εορτασμού των 200 ετών.

Αυτούς τους πατριώτες, που αυθόρμητα πύκνωσαν την ανεπίσημη Επιτροπή εορτασμού των 200 ετών, όσο και αν φαντάζει απίστευτο, έσπευσε το Face Book να τους εξαφανίσει στη συνέχεια. Πως; Με απλό και άκρως δραστικό τρόπο. Έριξε, δηλαδή, στα σκοτάδια μιας νύχτας, το λογαριασμό μας στα Τάρταρα, απαξιώντας να μας δώσει την όποια σχετική εξήγηση. Ακόμη και ο δικηγόρος μου, σήκωσε τα χέρια, μη μπορώντας να βρει άκρη.

Προφανές είναι, ότι σε κάποιους, δεν άρεσε αυτή μας η πρωτοβουλία. Σε ποιους; Ο καθένας μας είναι ελεύθερος να υποθέσει το γιατί και από ποιους δεν ήταν της αποδοχής τους αυτή η δική μας παράλληλη Επιτροπή.

Προχωρήσαμε, ωστόσο, στο σχηματισμό νέου Λογαριασμού, ως Τιμή στο 1821, αλλά δυστυχώς χάσαμε, ανάμεσα στους δύο, πολύτιμες πηγές.

Ήταν,........

© newsbreak.gr