Η προγραμματισμένη για σήμερα συνάντηση του Κυριάκου Μητσοτάκη με τον Ισραηλινό ηγέτη Μπενιαμίν Νετανιάχου έπρεπε να είχε γίνει πολύ νωρίτερα, και όχι κάτω από την πίεση τρίτων πλευρών, που ενθαρρύνουν τη στενότερη συνεργασία των δύο χωρών σε στρατηγικούς τομείς.

Η ανάπτυξη ισχυρών συμμαχικών δεσμών με το Ισραήλ καθίσταται μονόδρομος για την Ελλάδα, ειδικά μετά την επανεκλογή Τραμπ στις ΗΠΑ και ανεξάρτητα από το πόσο αυτή η προοπτική ενοχλεί την Τουρκία.

Οπως έχω επισημάνει σε παλαιότερα άρθρα, η νέα διοίκηση Τραμπ στελεχώνεται από ζηλωτές της θεωρίας της σύγκρουσης των πολιτισμών. Στη μία πλευρά βρίσκεται ο εβραιοχριστιανικός πολιτισμός, με τις κοινές αξίες υπεράσπισης της δυτικής κληρονομιάς, και απέναντι βρίσκεται το ριζοσπαστικό Ισλάμ, στη σκοταδιστική του εκδοχή, που σήμερα κηδεμονεύεται από την Τουρκία του Ερντογάν και «αβαντάρεται» εμμέσως από τα κέντρα της παγκοσμιοποίησης, με ισχυρά ερείσματα στην Ευρώπη.

Αυτή η σαφέστατη διάκριση στρατοπέδων που μάχονται για την παγκόσμια εξουσία έπρεπε να μας έχει κάνει από πολύ νωρίς να σπεύσουμε να συνταχθούμε με την παράταξη των σύγχρονων «σταυροφόρων», απλά και μόνο γιατί αυτό επιβάλλουν η ιστορία μας και η σύγχρονη γεωστρατηγική πραγματικότητα. Εχθρός της σημερινής Ελλάδας (όπως και της παλαιότερης) είναι η Τουρκία και, κατ’ επέκταση, το νεοοθωμανικό ισλαμικό κίνημα. Οχι η Ρωσία!

Δυστυχώς, ο κύριος Μητσοτάκης, για λόγους που θα κληθεί να εξηγήσει ο ιστορικός του μέλλοντος, μοιάζει να αμφιταλαντεύεται ενώπιον μιας επιλογής που για τα εθνικά συμφέροντα της χώρας μας μοιάζει κάτι παραπάνω από προφανής. Η ελληνική εξωτερική πολιτική έχει διολισθήσει σε παρακολούθημα εκείνης του Ερντογάν και οι αναιμικές κινήσεις μας στη γεωπολιτική σκακιέρα κυριαρχούνται από ανεπίτρεπτη φοβικότητα απέναντι σε ενδεχόμενες........

© newsbreak.gr