Mizah dergisi Leman’ın karikatürü ve sonrasındaki gelişmeler ülke gündeminin bir numarası oldu!

Konuşmayan siyasi lider kalmadı...

Gazeteler manşet yaptı. Özellikle iktidara yakın TV’ler saatlerce bu konuyu tartıştı...

Kimileri “O binayı yakın” diyecek kadar kendinden geçti…

Bu gündemi başka açıdan ele almak istiyorum. Çünkü:

“Tağut/Kutsal Aldanışın Soyağacı” kitabıma İslam’da resim konusunu Osmanlı ile sınırlı tuttum. Ne yalan yazayım, muhafazakâr çevrelerin inanç tarihi konusunda bu derece az bilgili olduklarını bilmiyordum. Bakınız:

Hz. Muhammet’in resminin yapılıp yapılmaması 15 asırlık süreçte değişiklikler geçirdi.

Öncelikle şunu
bilmek şart:

Ne Kuran-ı Kerim ne de hadisler, figüratif resim yapmayı yasaklamadı. Ne Allah’ın bir ayeti ne de Hz. Muhammet’in sözü var yasak konusunda…

Erken İslam tarihinde açık seçik şekilde tasvir yasağı getiren fetva bile yok. Bu sebeple:

Özellikle şiirsel metinlerde Hz. Muhammet’i yücelten tasvirlere sıklıkla rastlandı. Örneğin:

İran’da doğan minyatür sanatında Hz. Muhammet yüzü görünür biçimde resmedildi. Ki bunların çoğu günümüze kadar geldi. Mesela bu minyatürlerin birinde, peygamber başında melekler ve yanında sahabeler ile çevrili tahtta oturmakta...

Peygamberlerin yaşam hikayelerini konu eden “Kısas-ı Enbiya” eserlerinin resimli yazmalarında Hz. Muhammet sıklıkla çizildi. En son, 16’ncı yüzyılda üretilmiş bir eserde Hz. Muhammet ile Hz. İsa yüzleri açık biçimde yan yanaydı.

Örnekler çok:

Sanırım:

Reşideddin Tebrizi’nin 14’üncü yüzyıldaki “Dünya Tarihi” kitabında Hira........

© Nefes