Gaziantep’in en eski yerleşim yeri Akyol mahallesi…

Mahallenin dar sokaklarından Saraç Mehmet Sokağında birbirine bitişik iki katlı taş konaklar var…

Bir numaralı adreste “Halepliler” denen geniş bir aile oturuyor...

“Hacı Dede” diye hitap edilen devlet memuru Hamdi Bey, Halep göçmeni… Kardeşi Şemsettin, ressam…

Çoğu zaman konağın avlusundan güzel ses yükseliyor: Hamdi Bey’in kızı Gülten’in sesi bu. Müzeyyen Senar’a benzetiyorlar sesini… Diğer kız kardeşler Gülşen, Semahat, Harbiye, Fethiye, Samiye eşlik ediyor…

Repertuvarı belirleyen ağabeyleri Nedim’in eşi İstanbullu gelin, Türkan…

Ağabey oto boyacısı Nedim müziğe, eğlenceye düşkün. Kalfası Ahmet Özoğlu şehrin en güzel seslerinden…

Pazar günleri konakta ya da piknikte eğlence yapılıyor. Şehrin geleneği bu sazlı sözlü toplantılar…

Nedim ile Türkan’ın ilk bebekleri 1950’nin son günlerinde doğuyor; Edip...

Ardından üçü kız, ikisi erkek beş çocukları daha oluyor çiftin.

Talihsiz Edip, ufakken çocuk felci geçiriyor. Aile seferber, el bebek gül bebek büyütüyorlar sabiyi…

Edip hiç şımarık değil, sakin, kibar, ayağının aksamasını pek sorun etmiyor. Daima güler yüzlü sımsıcak bakan iri gözler...

Büyük tutkusu var; halalarıyla şarkı söylemek ve onlarla Turizm ya da Kavaklık Bahçe’ye gelen İstanbullu şarkıcıların konserlerine gitmek. Eve gelince ayna karşısında onları taklit ediyor...

Müzik için okul bile değiştiriyor. Ve, şehrin ilk orkestrası Siyah Örümcekler müzik grubunun 19 yaşında solisti oluyor…

Türk halk ozanlarının türkülerinin Batı formatında çalınıp söylenmesi ile ortaya çıkan “Anadolu-Rock” akımının ilk öncüsü Tülay German-Erdem Buri.

Onların........

© Nefes