Gelişmiş liberal demokrasilerde sermaye ne kadar vazgeçilemez ve ihmal edilemez ise…

Emek de en az o kadar vazgeçilemez ve ihmal edilemez olmalıdır…

Ama rejim, sermayeyi korumadan emekçiyi koruyamayacağını da kabul etmelidir zira…

Sermaye, çölde gölge veren bir ağaç gibidir…

Ağacı keserseniz, altında serinleyenlere de zarar vermiş olursunuz…

***

Türk sanayicisi, iş insanı, girişimcisi genelde partiler üstüdür…

Onun hedefi, ideolojik değildir… O, sorumluluğunun ve tabii ki görevinin; yatırım yapmak, üretmek, istihdam yaratmak ve kazancının vergisini ödeyerek bu ülkeye katkı sağlamak olduğunun bilincindedir…

Türk sanayicisi bu ülkenin fabrikasıdır, tezgâhıdır, makinesidir, alın teridir ama…

Her fabrika gibi onun da bir “yakıtı” vardır ve o yakıt sermayesinden bile önce: güvendir...

Mülkiyet güvenliği olmadan hiçbir girişimci (Müteşebbis) yatırım yapmaz...

Yargı bağımsızlığı olmadan........

© Nefes