Hər millətin bir döyüş, yarış növünə aşırı (“ifrat” da yazım, dil əldən getməsin) marağı var, bizimki də xoruzdöyüşdürmə, itboğuşdurma və buna tay olan dava-dalaşlardır.

Məsələn, ispanlar korridanı sevirlər, zər-zibalı geyinmiş bir toreador meydana çıxır, bordağa bağlanıb bəslənmiş buğaya qırmızı parça göstərib qızışdırır, sonra ora-burasına nizə sancır. Düzdür, bəzən kələ də buynuzunu toreadorun bir yerinə ilişdirib havaya tolazdayır, amma bu, elə də tez-tez baş vermir. Əsas odur ki, bu döyüş növü xalqa xoş gəlir və bütün ispanlar bununla qürur duyurlar.

Bir ara ermənilər Xankəndi şəhərinin yaxınlığında qoduq ötüşdürürdülər, az qala beynəlxaq yarış statusu alacaqdılar. Hazırda Vəngin qoduqları yekəlib, kökəlib eşşək olublar, ya tənbəlləşib bir tərəfdə ağnayırlar, ya da Bakıya gətirilib, kolbasa sexində işə düzəldiliblər.

Bəzi ölkələrdə xanımını belinə alıb kross qaçmaq yarışı var. Əyləncəli şoudur. Kimin arvadı arıq, özü cantaraq, nəfəsi genişdirsə, qalib gəlir.

Qazax qardaşlar cıdır həvəskarıdır, harda yaxşı at minən görsələr, deyirlər, yəqin bir tərəfi qazaxdır.

Amerikalıların reqbiyə maraqları böyükdür,........

© Müsavat