Okulların kapanmasına sayılı günler kaldı. Evlerde şimdiden yaz planları yapılmaya başlandı. Kimisi spor okullarını araştırıyor, kimisi sanat atölyelerini… Bazı aileler ise çocuklarını Yaz Kur’an Kursu’na göndermeyi düşünüyor. Özellikle de dinî hassasiyetleri güçlü olanlar.

Ve genellikle şöyle bir cümle kuruyorlar:

“Biz yazları boşa geçirmeyiz, mutlaka camiye yollarım. Din eğitimi bizim için çok önemli.”

Bu söz, elbette güzel bir niyeti taşıyor. Ancak bir yandan da kökleşmiş bir yanılgıyı içinde barındırıyor: Sanki din eğitimi, sadece yaz aylarında birkaç haftalık kursla halledilebilirmiş gibi…

Peki, Din Eğitimi Ne Değildir?

Din eğitimi, sadece birkaç dua ezberletmek, elif-ba’yı öğretmek, Kur’an okumayı başlatmak değildir. Evet, bunlar kıymetli adımlardır. Ama sadece bir başlangıçtır. Çünkü çocuk, en çok gördüğünü öğrenir. Duyduğunu değil; yaşanmışı alır kalbine.

Eğer biz din eğitimini sadece bilgiye indirgersek, davranışa dönüşmeyen bir din anlayışıyla büyüyen nesiller yetiştiririz. Çocuk evde; anne-babasının yalanı “ufak bir şey” diye geçiştirdiğine şahit oluyorsa… Haramın sadece başkası yapınca kötü sayıldığını........

© Mir'at Haber