GAZZE ile ilgili “Bu sessizlik çok ağır geliyor bana” başlıklı bir yazı…

GAZZE konusunda çok duyarlı bir arkadaşım gönderdi…

Hem okuyalım hem de çok kişiye ulaştıralım…

“25 gündür bir tane yardım TIR’ı girmedi Gazze'ye. Ve un olmadığı için fırınlar tümüyle kapandı. Az önce Gazze'deki kızımız Esma ile görüştüm.

“Ot yiyoruz abla. Kuyulardan çektiğimiz su ile otları pişiriyoruz. Ekmek ve başka bir şey yok. İsrail sürekli uçaklar ile kâğıt atıyor. Bulunduğunuz bölgeyi terk edin yazıyor kâğıtta. Nereye gidelim abla?”

Nereye gitsinler?

45 kilometrekarelik bir alanda, etrafı 10 metre beton duvarlar ve üzeri de dikenli teller ile çevrili bir hapishanede nereye gitsinler?..

Çıkış yok. Giriş yok. İlaç yok. Gıda yok. Ne yapsın bu insanlar?

İki milyon insan gözümüzün önünde açlıktan ölüyor.

Lütfen o bebeklerin sesi olun. Bu zulmü duyurun dünyaya. Bir gün bir yerde sözü geçen birinin vicdanı sızlar belki. Belki uluslararası kamuoyu oluşturur.

Senin gücün yetmiyorsa, yeten biri duyana kadar duyurun bu zulmü.

Vallahi bu vebali........

© Milli Gazete