İslam, bir bütündür. Hem kâmil hem de şamildir. Bölünüp parçalanamaz. Herhangi bir senteze muhtaç değildir. Bir kısmı yaşanıp bir kısmı terk edilecek bir din değildir. Bu durum hem inanç hem de amel bakımından böyledir. İslam; inanç, ibadet, ahlak, muamelat ve teşri (hüküm koyma) unsurlarının tamamının adıdır.

Ahir zamanın konfor silindiri altında kalan Müslümanların en çok zayiata uğradığı, yerine getirmekte gevşek davrandığı veya aciz kaldığı temel prensip ve emirleri şu şekilde sıralayabiliriz:

1- Allah’ın rahmetinden ümitvar olmak

“De ki: ‘Ey kendilerinin aleyhinde (günahta) haddi aşan kullarım! Allah’ın rahmetinden ümidinizi kesmeyin. Çünkü Allah, bütün günahları bağışlar. Şüphesiz ki O, çok bağışlayıcı, çok merhametlidir.’” (Zümer, 53)

Kul, kendi hayatında günah deryalarına dalsa, başı isyan bulutlarına dokunsa bile Allah’ın affının ve mağfiretinin daha büyük olduğunu bilmeli; ümitsizlik kervanından ayrılarak kendini umut sahiline atmalıdır. Genel manada ümmetin pür melal hâline şahitlik etse de bunları bir doğum sancısı olarak görmeli ve yeni güzelliklerin her an doğabileceğini beklemelidir. Zifiri karanlığın zirvesinde aydınlığı umutla beklemelidir. Hakiki güç ve kuvvet sahibinin Allah olduğunu bildikçe, adına ‘süper güç’........

© Milli Gazete