Ne zamandır istiyorduk,

Milli şairimizin Bayramiç’teki anılarına vakıf olmayı.

Oralara gidip bir müddet yaşadığı yerleri görmeyi.

Sonunda bu hayalimizi gerçekleştirdik.

Rüya gibi bir yer Bayramiç,

Kaz Dağları’nın Akif’çe gülümseyen yüzü.

Mehmet Akif’in ruhaniyeti ziyadesiyle her yere hâkim.

Babacığının görev yaptığı Taşköprü Camii bir masalın en baş karakteri.

Bu kadar güzellik yetmiyormuş gibi,

Önündeki taş köprü tarihin, sanatın, mimarinin, musikinin bize dair bütün güzelliklerin dile geldiği bir mekân akustiği içerisinde zamanda kaybolduk.

Babasının görevi nedeniyle Akif in çocukluğu bir müddet Bayramiç’te geçer.

Eşref Edib konuyla ilgili şu bilgiyi verir:

“Üstad, İstanbul’da doğmuş olmakla beraber nüfus kâğıdı Bayramiç’ten alınmış. Bu sebeple Mehmet Eşref’i hemşehri sayardı. Mehmet Eşref, Ezher Üniversitesi’ne devam eden fazilet sahibi bir Türk talebe.

Üstad ilk defa Bayramiç’te mukabele okumuş. Kur’ân’dan okuyacağı sahifeyi orada ezberler, sonra okurmuş. Bayramiç’e babasıyla gitmiş.

Bayramiç’te bir köprü varmış. Oradan aşağı atlarmış. Bir atlar, bir daha atlar, bir daha atlarmış. O zaman şalvar giyermiş...

Mehmet Eşref diyor:

Üstad bunları kendisi anlatır, Bayramiç’ten çok bahsederdi. Tahin helvasına da orada alışmış.”1

Orhan Okay ise: “O zamanki adı Kal’a-i Sultaniye olan Çanakkale’nin Bayramiç kasabasını göstermekte ise de, bu kayıt, babasının dinî görevi dolayısıyla gittiği Bayramiç’te oğlunu nüfusuna yazdırmasından kaynaklanmış olmalıdır. Bütün biyografiler gibi bizzat Akif’in kendi hatıraları da onun, annesine ait olan Sarıgüzel’deki evde........

© Milli Gazete