Bir insanın büyüklüğü bazen kazandığı kupalarla değil, kaybetmeyi göze aldığı konforla ölçülür. Sadio Mané’nin hikâyesi, yoksulluğun içinden doğan bir iradenin, şöhreti aşarak yeniden insanlığa dönmesinin hikâyesidir. Senegal’in küçük bir köyünde, elektriğin, asfaltın, hatta bazen suyun bile olmadığı bir yerde başladı her şey. Açlıkla, savaşla, yoksullukla yoğrulan bir çocuk, bir gün dünyanın en büyük statlarında milyonların alkışladığı bir yıldız olacaktı.

Ama Mané, o alkışın anlamını erken kavradı: şöhret, paylaşmadıkça yük; kazanç, dönüştürmedikçe anlamsızdır. Bugün onun adını sadece futbol istatistikleriyle değil, inşa ettiği okullarla, hastanelerle, su kuyularıyla duyuyoruz. Köklerini unutmadı; doğduğu köyde her evde bir ışık yandığında, o ışığın bir kısmı kendi emeğinin yankısıydı. Kimi sporcular için şöhret bir yükselme aracıdır; Mané içinse, halkına eğilmenin, borcunu ödemenin yoludur. O, “ben........

© Milli Gazete