Kıyamete kadar söylenebilecek, tatbik edilebilecek ve insanlara huzur dağıtabilecek bir nefes ve bir ses, bende olmadığı gibi hiçbir insanda yok.

Benim ve benim gibilerin sonu gelecek.

Sonu gelen ölümlü in­sanın, söylediğinin de sonu gelir.

Rabbimiz, “Her şey fani­dir” diyor. Fani insanın söyledikleri de fanidir.

Allah (c.c.), baki olduğundan, onun hükmü de baki oluyor.

كُلُّ مَنْ عَلَيْهَا فَانٍ

(Yer) üzerindeki her şey fanidir.

وَيَبْقَى وَجْهُ رَبِّكَ ذُو الْجَلَالِ وَالْإِكْرَامِ

Celal ve ikram sahibi Rabbin yüzü baki kalacaktır.

فَبِأَيِّ آَلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ

O halde Rabbinizin hangi nimetlerini yalanlarsınız?” (Rahman süresi ayet 55/27)

Baki olan Allah’ın kelamı da baki oluyor. Onun kelamı doğrultusunda olduğu için Efendimiz’in hadis-i şerifleri de güncelliğini yitirmiyor. Öyleyse güncelliğini yitiren heva ve heves peşinde koş­manın anlamı yok. Her şey Allah (c.c.)’ın kelamı ve Rasülüllah sünnet-i şerifleri etrafında dönüp dolaşacaktır.

Aslında “birleşelim” lâfı, bizde yalama olmuş laflar­dan biridir.

Hani cıvatalar vardır, sıkarsınız, sıkarsınız, bi­raz fazla kaçtı mı o yivler bozulur ve cıvata artık tutmaz olur.

Laf yalama olur mu? Olur. “Birleşelim” lâfı da yalama olmuştur.

“Yahu kar­deşim Müslümanlar birleşsin be, Müslümanlar birleşsin be” bende diyorum ki “Birleşmesin, birleşmeyelim” diyo­rum ben de.

Şöyle ki Sultanahmet Camii’nin kubbesini dört tane direk taşır, o ana kubbeyi içerden dört tane direk taşır. Bir gün direkler, deseler ki, “Kardeşim iki yüz senedir ayrı duruyoruz, aynı kubbeye omuz veriyoruz, gelin birleşelim”. Ne olur? Cami çöker.

Bir­leşmek demek, aynı davayı omuzlamak demektir.

Ayrı ayrı dursunlar ama aynı davayı omuzlasınlar. Mesele........

© Milli Gazete