“babam, uzun yol şoförü olacağı ayaklarından belli

yanında yaşlı adam gözleri çıplak

ve terzi pantolonuyla dikilmekte, sonsuz bakmaktadır

parabol gökyüzü ve deniz paralel bir sınır çekmiş

çekilen denize bir nağra piştova benzer atları

yani yelelerini havalandırmıştır.

dedemin torunu yani ilk torunu ben yani babamın oğlu

kadıköy vapurunda bir kızla ufku kız(ıl)lığından

ayıramamışımdır

gemiardı köpüğüyle yüzümde yüzülen sular denizinde

işte o kız küpelerine kulaklarını aramaktadır.”

“İntihar İlacı” şiirinin “IV/özgeçmiş” bölümünde Hüseyin Atlansoy (İntihar İlacı, 5. Baskı, Hece Yayınları, Ankara 2025, s. 38) bir “durum” betimlemesi yapar.

Bir başka “durum” betimlemesi de şöyledir:

“Ben muhacirim. Deliorman’dan gelmiş bizimkiler. Çıplak ayaklarıyla girmiş fotoğraflara dedem. Enine ve boyuna sağlam duruyor fotoğraflarda babam. Babaannemin ismi Sadife… yani sedefler. İşte o sedeflerden saçılmışız bir yeryüzüne. Toprağa, bahçeye, buğday ve tohuma.........

© Milli Gazete